Σε κάτι λιγότερο από 4 ώρες μπαίνει ο νέος χρόνος. Μπράβο του.
Να τον χαίρεστε. Να τον απολαύσετε και να μου πείτε εντυπώσεις του χρόνου την ίδια μέρα.
Ναι, πάλι σκατοψυχιασμένη είμαι. Εσύ τι ζόρι τραβάς; Δουλειά σου λοιπόν.
Βαράω διάλυση. Βαράω φρίκες όπως εσύ βαράς κάρτα στη δουλίτσα σου- αλήθεια, δουλειά έχεις;
Ακούς; Σήμερα σου φωνάζω από μακριά. Αλλά εσύ πέρα βρέχει. Άστο το γαμήδι να βρέχει, τι σε νοιάζει; Κοίτα και μένα λίγο.
Τίποτα. Δεν ακούς τίποτα. Έχεις χαόσει/χαώσει –όπως στο διάολο γράφεται.
Βοήθα με και μένα λίγο. Άσε με να μπω σ’ αυτό το χάος και να το μοιραστούμε ή διώξε με.
Άντε, να τελειώνουμε πια.
Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011
Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011
σημειώσεις από έναν πνιγμό
Κουράστηκα.
Δεν είμαι θυμωμένη. Κουρασμένη είμαι.
Ξυπνάω και νιώθω άδεια. Αυτό το κενό είναι που με κουράζει.
Δε θέλω. Δε μπορώ. Αρνούμαι. Δε νιώθω πια. Παραιτούμαι. Βαρέθηκα.
Σήμερα όλα είναι μια κραυγή.
Χωρίς ηχώ. Χωρίς συναίσθημα.
Κενή.
Εσύ δε θα την θυμάσαι γιατί δε την άκουσες ποτέ. Δε την ένιωσες ποτέ.
Εδώ είμαι.
Άραγε με θυμάσαι; Με σκέφτεσαι;
Κοιτάζω τα ρούχα μου.
Έχουν ξεθωριάσει.
Μάλλον ξεθώριασα και γω μαζί τους.
Δεν είμαι θυμωμένη. Κουρασμένη είμαι.
Ξυπνάω και νιώθω άδεια. Αυτό το κενό είναι που με κουράζει.
Δε θέλω. Δε μπορώ. Αρνούμαι. Δε νιώθω πια. Παραιτούμαι. Βαρέθηκα.
Σήμερα όλα είναι μια κραυγή.
Χωρίς ηχώ. Χωρίς συναίσθημα.
Κενή.
Εσύ δε θα την θυμάσαι γιατί δε την άκουσες ποτέ. Δε την ένιωσες ποτέ.
Εδώ είμαι.
Άραγε με θυμάσαι; Με σκέφτεσαι;
Κοιτάζω τα ρούχα μου.
Έχουν ξεθωριάσει.
Μάλλον ξεθώριασα και γω μαζί τους.
Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011
all that she wants
Δεν ταιριάζουμε.
Τελικά μπορείς να βρεις κάποιον που να ταιριάζεις απόλυτα;
Αφού θεωρητικά κανείς δεν είναι ίδιος πώς θα βρεις κάποιον να ταιριάζεις απόλυτα;
Εσύ την απόφαση σου την πήρες.
Μένει να το καταλάβω και γω και να συνεχίσω.
Το μόνο που με πονάει είναι ότι δεν ήμουν κάτι το ιδιαίτερο για σένα ενώ εσύ ήσουν κάτι ξεχωριστό.
Οι σχέσεις όσο μεγαλώνουμε θα έπρεπε να γίνονται πιο απλές και εγώ τις βλέπω να γίνονται πολυπλοκότερες και ξέρεις τι; Το βαρέθηκα λίγο.
Μάλλον είμαι πολύ εγωίστρια που δε νιώθεις το ίδιο ή νιώθω λίγη.
Μπορεί να φταίει που εγώ σε θέλω ακόμα ή που δε μπορώ να καταλάβω τι θα πει το «σε θέλω ακόμα αλλά να…».
Ίσως είναι και οι μεγάλες δόσεις βλακείας που με ταλαιπωρούν αυτό τον καιρό.
Θυμάμαι το «ένα κοπάδι τζάμια» και γελάω μόνη μου.
Θυμάμαι.
Δε πιστεύω ότι είναι κακό το να σε θυμάμαι.
Απλά θα ήθελα να μη σε σκέφτομαι τόσο συχνά και τόσο έντονα.
Την τελευταία φορά που σε είχα αγκαλιά ήθελα απλά να κρατήσω αυτό το συναίσθημα για πάντα.
Δε θέλω να το ξεχάσω. Όχι ακόμα τουλάχιστον.
Τελικά μπορείς να βρεις κάποιον που να ταιριάζεις απόλυτα;
Αφού θεωρητικά κανείς δεν είναι ίδιος πώς θα βρεις κάποιον να ταιριάζεις απόλυτα;
Εσύ την απόφαση σου την πήρες.
Μένει να το καταλάβω και γω και να συνεχίσω.
Το μόνο που με πονάει είναι ότι δεν ήμουν κάτι το ιδιαίτερο για σένα ενώ εσύ ήσουν κάτι ξεχωριστό.
Οι σχέσεις όσο μεγαλώνουμε θα έπρεπε να γίνονται πιο απλές και εγώ τις βλέπω να γίνονται πολυπλοκότερες και ξέρεις τι; Το βαρέθηκα λίγο.
Μάλλον είμαι πολύ εγωίστρια που δε νιώθεις το ίδιο ή νιώθω λίγη.
Μπορεί να φταίει που εγώ σε θέλω ακόμα ή που δε μπορώ να καταλάβω τι θα πει το «σε θέλω ακόμα αλλά να…».
Ίσως είναι και οι μεγάλες δόσεις βλακείας που με ταλαιπωρούν αυτό τον καιρό.
Θυμάμαι το «ένα κοπάδι τζάμια» και γελάω μόνη μου.
Θυμάμαι.
Δε πιστεύω ότι είναι κακό το να σε θυμάμαι.
Απλά θα ήθελα να μη σε σκέφτομαι τόσο συχνά και τόσο έντονα.
Την τελευταία φορά που σε είχα αγκαλιά ήθελα απλά να κρατήσω αυτό το συναίσθημα για πάντα.
Δε θέλω να το ξεχάσω. Όχι ακόμα τουλάχιστον.
Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011
χρόνια πολλά.
Για σένα που με άντεξες.
Για σένα που μου στάθηκες.
Για σένα που με στήριξες.
Για σένα που με έκανες να γελάω.
Για σένα που σ’ ερωτεύτηκα.
Για σένα που πάνω από όλα ήσουν άνθρωπος.
Για σένα που δεν ένιωσες το ίδιο.
Για σένα που μου είπες «σε θέλω ακόμα, αλλά…»
Για σένα που δε θα ξαναδώ.
Για σένα που δε φοβήθηκες να μείνεις μαζί μου.
Για σένα που νοιάστηκες.
Μόνο για σένα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)