τσίου.

-θάρρος ή αλήθεια;
(μια ζωή ήμουν η κότα.)
-αλήθεια.
-δεν υπάρχει αλήθεια. ακόμα να το καταλάβεις;
-μα είναι έτσι το παιχνίδι...
-ποιο παιχνίδι;
-θάρρος ή αλήθεια.
-αλήθεια.
-μα εσύ δεν είπες...;


εξομοίωση ζωής.
σπαταλημένα κορμιά.
μισερά συναισθήματα.
μετριότητες και μερικότητες.

μεταξύ μας...με κούρασες.
με αυτή την αγενή σου ειλικρίνεια.
με αυτό σου το θράσος και την δειλία.

-θάρρος ή αλήθεια;
-άντε στο διάολο.

οι λωτοί.

άδειο μυαλό.
χωρίς σκέψεις, αναμνήσεις, ταραχές, παράνοιες.
ηρεμία και κάτι ακόμα που δε ξέρω τι είναι.
αποδοχή;
ίσως.
μπορεί αργότερα.
ναι, ίσως αργότερα νιώσω κάτι.
ίσως όταν πάω στο δωμάτιο να νιώσω κάτι.
σίγουρα κάτι από σένα. κάτι από μένα και κάτι από μας.
είμαι τυχερή εν τέλει.
μέσα σε μια τόσο ωμά κυνική εποχή μπόρεσα και ένιωσα.
και μέσα μου χαίρομαι γι'αυτό.

ελαφρά διχασμένη

1,2,3 με πιάνει αηδία.
1,2,3.
Αρχή-μέση-τέλος.
Όλα.
(μερικά)
Τίποτα.
Πάντα.
(μερικά)
Ποτέ.
1,2,3.
Γέννηση-ανάπτυξη-θάνατος.
Σύστημα κλειστής καλλιέργειας ιδεών, χαρακτήρων, ελπίδων.
Χωράφια σκέψεων.
Ισοζύγια αναμνήσεων.
Κομποστοποίηση μυαλού.
Επαναφορτιζόμενα συναισθήματα.
Αποικοδόμηση ζωής.
Αρχή-μέση-τέλος.
Τέλος.
1,2,3.
Φτου κι απ’την αρχή.

ο έρωτας στα χρόνια της εξεταστικής (μου)

Διαβάζω λοιπόν για χημειοστάτες γιατί αύριο δίνω μάθημα και λέει εδώ:
Ισοζύγιο βιομάζας:
καθαρή αύξηση= αύξηση - εκροή + επανατροφοδοσία
Ισοζύγιο περιοριστικού:
Ρυθμός καθαρής αύξησης= ρυθμός εισροής + ρυθμός επανατροφοδότησης -ρυθμός εκροής - κατανάλωση υποστρώματος για αύξηση

"μα τι στο διάολο λέει αυτή τώρα; παρανόησε εντελώς;"

όχι.
εμείς είμαστε οι χημειοστάτες.
είμαστε στην άλλη κατηγορία- σε αυτούς σε σειρά αλλά στα απαυτά μας.
έχουμε και λέμε:
όπου καθαρή αύξηση βάλε "σε σκέφτομαι", αύξηση βάλε "σε θέλω", εκροή βάλε "με ξενέρωσες χτες" και επανατροφοδοσία βάλε "σε ξανά-θέλω".
το ισοζύγιο βιομάζας μου λοιπόν είναι το αντίστοιχο "ισοζύγιο σκέψεων".

ο περιοριστικός παράγων... χμμ. είναι οι δικές σου σκέψεις.
επομένως έχουμε ρυθμός σκέψεων της αφεντιάς μου από σένα= "σε σκέφτηκα" + "μου σηκώθηκε" - "το ξανασκέφτηκα" - "τελικά αποφάσισα να τον παίξω και να μην έρθω"

ο έρωτας στα χρόνια της εξεταστικής είναι αν μη τι άλλο δυσνόητος, δυσβάσταχτος και πιο παρανοϊκός από ποτέ.
το ομολογώ.

ανατομία ενός αμήχανου γέλιου.

Ήταν η στιγμή που ο γιατρός μας είπε ότι μέσα από αυτό θα βγούμε πιο δυνατοί.
"Τα ζευγάρια βγαίνουν πιο δυνατά από τέτοια πράγματα".
Κοιταχτήκαμε με αμηχανία για μερικά δευτερόλεπτα, γελάσαμε ευγενικά προς το γιατρό.
Μέσα μου κάτι ένιωσα να πεθαίνει εκείνη την ώρα.
Μάλλον ήταν η ελπίδα του να μπορέσεις να μας θεωρήσεις πάλι ζευγάρι.
Ζευγάρι...δε μπορώ να πω ότι μου αρέσει η λέξη.
Αλλά είναι απλά μια λέξη. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.

Σήμερα δεν έχω καμία φιλοσοφία ή αμπελοφιλοσοφία να μου αραδιάσω.
Ξέρω ότι σ'αγαπάω.
Είναι ότι μου έχει απομείνει να κάνω.

Είναι αστείο... "6 μήνες μετά"...
Πόσο μακρινό και πόσο απίστευτο ακούστηκε;

Καλό μήνα.

Κάτι άλλο.

Όχι εγώ.
Ίσως κάποιος άλλος.
Ίσως μιαν άλλη μέρα.
Ίσως ένας άλλος κόσμος, ένα άλλο πρωινό, ένα άλλο συναίσθημα.
Σίγουρα όχι σήμερα και σίγουρα όχι εγώ.
Ποτέ εγώ.
Ένα άλλο φιλί.
Μια άλλη αγκαλιά.
Σ'αγαπώ. Εγώ.

αρνούμαι

απόψε ήθελα να σε δω.
σε έψαξα σε όλα τα πρόσωπα που συνάντησα μα δεν ήσουν πουθενά.
σε έψαξα σε κάθε ποτήρι που άδειαζε, σε κάθε τσιγάρο που τέλειωνε.
δεν ήσουν πουθενά.
μου λείπεις. αυτό. απλά μου λείπεις.

όλα μερικά.

μερικα λιτρα αλκοολ αργοτερα...
μερικα χιλιομετρα μακρια...
μερικες σκεψεις...
ολα μερικα.
τιποτε ολοκληρο.
τιποτα πληρες.

μερικά λίτρα αλκοόλ αργότερα

βαρεθηκα.
παλι μεθυσμενη γυρισα.
17 ευρω ταξι.20 ευρω μπυρες.
βαρεθηκα.
γυριζω σπιτι κ δ με περιμενει κανεις.
κουραστηκα.
κ αυτο που θελω δε το εχω κ δε θα το εχω ποτε ξανα.
ξεθωριασα.
κ συ δεν εισαι τιποτε αλλο παραμονο μια αναμνηση.
μια σκια που με τριγυριζει με μια γλυκια ζεστη.
ερχεσαι κ φευγεις.
δε μπορω να σε κρατησω εδω.
δε σε εχω.
δε μου ανηκεις.
δε εισαι κτημα μου, αλλα εισαι κομματι μου.
γιατι να ειμαι παλι μεθυσμενη;

η 25η ώρα

παντα κατι θα μας λειπει.παντα κατι θα θελουμε πραγματικα που δ θα μπορουμε να εχουμε κ γ να το αναπληρωσουμε θα καταφευγουμε σ ασκοπα πραγματα κ καταστασεις που θα μας σκορπανε ψυχικα κ σωματικα.
παντα θα ειμαστε λειψοι.κανεις δ υπαρχει περα απο τον εαυτο μας που να μας κανει να νιωθουμε πληρεις.κανεις αλλος.μα ακομα κ αυτος πολλες φορες δ μας ανεχεται.δ μας θελει.
ολοι φτανουμε σ σημεια κορεσμου με τους γυρω μας.
ολοι εχουμε νιωσει φθηνοι,καβατζες,ολοι εχουμε βρεθει σ αρρωστημενες καταστασεις.ολοι.
εχουμε φτασει σ σταυροδρομια κ δ ξεραμε τι να διαλεξουμε.εχουμε περασεις φασεις χαοτικες.ολοι μας πεθαναμε λιγο απο το μεσα μας γ χαρη καποιου που δ μας εδωσε την αντιστοιχη σημασια.
ποτε αυτο που νιωσαμε γ καποιον δ ηταν αμοιβαιο κ αλλωστε πως θα μπορουσε να ειναι; αφου καθεις μας ειναι διαφορετικος.


συγχωρεσε με γ ολο αυτο,μα το μεσα μου κραυγαζει κ το απ'εξω μου αδυνατει να με συγκρατησει.
καλο ξημερωμα,οπου κ αν σ βρει.