ανατομία ενός αμήχανου γέλιου.

Ήταν η στιγμή που ο γιατρός μας είπε ότι μέσα από αυτό θα βγούμε πιο δυνατοί.
"Τα ζευγάρια βγαίνουν πιο δυνατά από τέτοια πράγματα".
Κοιταχτήκαμε με αμηχανία για μερικά δευτερόλεπτα, γελάσαμε ευγενικά προς το γιατρό.
Μέσα μου κάτι ένιωσα να πεθαίνει εκείνη την ώρα.
Μάλλον ήταν η ελπίδα του να μπορέσεις να μας θεωρήσεις πάλι ζευγάρι.
Ζευγάρι...δε μπορώ να πω ότι μου αρέσει η λέξη.
Αλλά είναι απλά μια λέξη. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.

Σήμερα δεν έχω καμία φιλοσοφία ή αμπελοφιλοσοφία να μου αραδιάσω.
Ξέρω ότι σ'αγαπάω.
Είναι ότι μου έχει απομείνει να κάνω.

Είναι αστείο... "6 μήνες μετά"...
Πόσο μακρινό και πόσο απίστευτο ακούστηκε;

Καλό μήνα.