ο έρωτας στα χρόνια της εξεταστικής (μου)

Διαβάζω λοιπόν για χημειοστάτες γιατί αύριο δίνω μάθημα και λέει εδώ:
Ισοζύγιο βιομάζας:
καθαρή αύξηση= αύξηση - εκροή + επανατροφοδοσία
Ισοζύγιο περιοριστικού:
Ρυθμός καθαρής αύξησης= ρυθμός εισροής + ρυθμός επανατροφοδότησης -ρυθμός εκροής - κατανάλωση υποστρώματος για αύξηση

"μα τι στο διάολο λέει αυτή τώρα; παρανόησε εντελώς;"

όχι.
εμείς είμαστε οι χημειοστάτες.
είμαστε στην άλλη κατηγορία- σε αυτούς σε σειρά αλλά στα απαυτά μας.
έχουμε και λέμε:
όπου καθαρή αύξηση βάλε "σε σκέφτομαι", αύξηση βάλε "σε θέλω", εκροή βάλε "με ξενέρωσες χτες" και επανατροφοδοσία βάλε "σε ξανά-θέλω".
το ισοζύγιο βιομάζας μου λοιπόν είναι το αντίστοιχο "ισοζύγιο σκέψεων".

ο περιοριστικός παράγων... χμμ. είναι οι δικές σου σκέψεις.
επομένως έχουμε ρυθμός σκέψεων της αφεντιάς μου από σένα= "σε σκέφτηκα" + "μου σηκώθηκε" - "το ξανασκέφτηκα" - "τελικά αποφάσισα να τον παίξω και να μην έρθω"

ο έρωτας στα χρόνια της εξεταστικής είναι αν μη τι άλλο δυσνόητος, δυσβάσταχτος και πιο παρανοϊκός από ποτέ.
το ομολογώ.